هنگامیکه دختر ور پسری به هم بر خورد می کنند با نگاهی غیر از نگاه عادی به هم نظاره می کنند و هیجانی در آنها پدید میاورد و بی اختیار کششی در آنها پیدا می شود و میل میکنند بیشتر به هم نزدیک شوند این برخورد و نگاه اگر در اولین بار شهوانی باشد پس از گذشت زمان طبیعی می گردد و نگاهها بیشتر با یکدیگر آشنا می شوند.
در دومین و سومین برخورد طرفین در خود احساس رغبت و میل جنسی کرده و قلبشان به طپش می افتد و رنگ رخسارشان گلگون می شود و در خود احساس خجالت می کنند دامنه ی این برخوردها و نگاهها به عشق و علاقه مبدل می گردد و طزفین با هم کاملاً آشنا می شوند عشق غریزه شهوانی و نوعی عالی از میل جنسی است لذا اهمیت و موقعیت عشق است که آنها را به سوی هم می کشاند در صورت احساس رغبت و کشش تحریکات جنسی است نه روحانی و میل است که آنها را به هم نزدیک کرده و با نگاه و سخن و معاشرت طرفین را مجذوب هم می سازد.
البته منظور زن از فرار کردن روابط با مرد بیشتر به این جهت است که میل جنسی خود را به وسیله ی او بر طرف سازد و اگر جمال و ظاهر مرد سبب آشنایی و همبستگی آنها شد دلیلی ندارد که تا آخر عمر با هم سر کنند در این مسابقه جنسی اگر مرد توانست میل جنسی و خواسته های زن را بر طرف کند زهی سعادت والاّ آن آشنایی و آشتی مبدل به قهر و جدایی می شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر